تاریخ انتشار:15.10.2014
تقی روزبه
در طرف دیگرش مردمانی گرچه با انگیزه های نیرومند دفاع از کاشانه، زیست بوم تاریخی و ارزش های انسانی خود است، اما با سلاح های سبک و امکاناتی ناچیز و محدود. حمایت کشورهای هم جوار و منطقه پیش کش! آنها اگر مانع تراشی نکنند در حقیقت بهترین خدمت و یاری را به عمل آورده اند! و باید به آن ها دست مریزاد گفت. و چنین است که این نبردنابرابر در مقابل جهانی که نظاره گرآن است و کارشکنی دولت های پیرامونی که مانع پیوستن و حمایت فعال مردمان مناطق هم جوار در رزم مشترکشان با داعش جریا ن دارد. بهرصورت، خطرسقوط شهر را نه فقط منابع محلی کردها، بلکه رئیس جمهورترکیه هم اذغان کرده است و این درحالی است که دولت های غربی و از جمله فرانسه سقوط آن را یک فاجعه دانسته و گفته اند که هرتلاشی را برای جلوگیری از وقوع این اتفاق باید به عمل آورد. ظاهرا به عقیده آنها نوشدارو وجود دارد اما قرار نیست که پیش از مرگ سهراب روانه گردد! قدرت های غربی از مدتها پیش اعلام داشته اند که با تکیه صرف برنیروی هوائی، امکان درهم شکستن حملات داعش وجودندارد و بدون یک نیروی آماده زمینی لااقل 15000 هزارنفری، که با حملات هوائی پشیبانی شود، امکان موفقیت وجود ندارد و این درحالی است که خودقدرت های غربی با وجود نمایش گسترده هوائی و مانور ناوهای هواپیمابر، آمادگی ارسال نیروهای نظامی به منطقه را ندارند. در این میان همه چشم ها به نقدترین و آماده ترین نیروی مؤثر و معتمد و نزدیک به جبهه یعنی دولت ترکیه دوخته شده است که خودعابد و زاهدیک شبه است و تا همین دیروز هم برطبل سیاستی مغایرسیاست کنونی می کوبید. نخست وزیرفرانسه هم از مذاکرات فوری با دولت ترکیه حول این ضرورت سخن گفته است. کردهای منطقه و کردستان هم به دولت ترکیه برای مداخله و نجات شهردر حال سقوط فشار وارد می آورند. با این همه دولت ترکیه بنا به ملاحظات متعدد و از جمله نگرانی از عواقب اعلام جنگ مستقیم و رودررو با داعش و پی آمدهای آن نظیرعملیات انتحاری و خطرفرورفتن در باتلاق جنگ- جنگی طولانی که برخی مقامات غربی آن را حتی سی سال ارزبابی می کنند!- و نیز بدلیل نگرانیش از تقویت جبهه کردها و پ کا کا تمایلی به مداخله ندارد و هشدارایران هم به ترکیه در ورود به خاک سوریه که پس از تصویب اجازه مداخله در پارلمان ترکیه صورت گرفت، مزید برعلت است. با این همه از نگاه بسیاری تنها شانس باقی مانده برای نجات شهر در دقیقه 90، ورود نیروهای نظامی ترکیه آن هم زیرفشارافکارعمومی و نیز فشار و وعده ووعیدهای ناتو به ترکیه است. برای اعضاء ناتو یکی از جبهه های مقدم و اصلی در مقابله باداعش دولت ترکیه است و از همین رو فشارزیادی برای انطباق سیاست های آن با شرایط جدید پس از پیشروی های داعش برای پیوستن و حضورفعال درجبهه ضدداعش به عمل آورده اند.
چنان که اعتراضات در
داخل ترکیه به دلیل انفعال و بی عملی دولت ترکیه و ممانعتش از
پیوستن داوطلبان کرد به جبهه و نیز اعتراض کردها (و غیرکرد ها) در
سایرنقاط جهان و از جمله ایران نسبت به این رویکرددولت ترکیه و نیز
نظاره گری جامعه جهانی گواه آن است. واقعیت آن است که قدرت های
غربی و در رأس آن آمریکا در مقابله با داعش وآن چه که خود تروریسم
می خوانند هنوز هم فاقدیک استراتژی کارآ بوده و عملا بجز نمایش های
پرسروصدا و اعلام تشکیل جبهه گسترده ای با حضوربیش از 50 کشور، به
نوعی در حالت آچمز و غافلگیرشدن بسرمی برند. و از قضا ظهور و عروج
داعش که هم چون قدرت های اشغالگرعمل می کند، بیش از هرعاملی به این
خلاء قدرت و البته بهره برداری از نارضایتی و شکست دولت های بزرگ
برمی گردد. خلائی که موجب بروزحباب سیاسی هم چون داعش شده است. تا
مادامیکه این خلاء پرنشود در توازن قوای کنونی از پیشروی این نیرو
گریزی نیست. داعش را می توان یک "رخداد" در وجه منفی یعنی یک "رخدادمنفی"
هم چون 11 سپتامبر و البته فرارتر از آن دانست که در آئینه آن می
توان به وضوح بسیاری از ضعف ها و بحران های بدن بیمار منطقه و جهان
از چپ تا راست را که پرداختن به آن ها مجال دیگری می طلبد، مشاهده
کرد.
توجه کنید . نوشتن یک ایمیل واقعی الزامی است . درغیر این صورت پیام دریافت نمیشود.
|
مقاله ها | نظریات | اطلاعیه | گوناگون | طنز | پیوندها | تماس
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
کليه حقوق محفوظ ميباشد.
نقل مطالب با ذکر منبع (شبکه تیف) مانع ندارد