یکی از بچه های جنوب مجاهدین نوشته بود که جبهه همبستگی ملی و ......اینا.....

 به نظر من خیلی خوبه و خاصییت هم داره . از میان 10 اولویت مهم الویت اول تا نهم نجات جان انسانها و خروج از عراق است . از تنظیم رابطه رهبری مجاهدین و بقیه بر سر همین مقوله جان انسانها و همین آزمایش ؛ به راحتی میشود قضاوت کرد که چه کسانی و جریانی شایسته همبستگی سیاسی است !؟ و آیا جریانات ایدئولوژیک ظرفییت همبستگی دارند ؟

اسماعیل هوشیار

17.03.2013

...................................................

پیامی سرگشاده به جناب سامع رهبر چریکهای فدایی خلق اقلیت ، تنها متحد استراتژیک سازمان مجاهدین خلق ایران .

احمد مورگان

جناب سامع ، گستاخی ام را می بخشید ، چون من آنم که ۳۵ سال قبل یعنی یکسال قبل از فاجعهٔ انقلاب ، فریاد می زدم ؛ درود بر فدایی سلام بر مجاهد ! . شما می توانید کاری کنید کارستان ، همین امروز چون فردا دیر است و شما نیز متهم خواهید شد به دنباله روی از مجاهدین و شراکت در نابودی آنان . من از شما نمی خواهم بلکه به شما التماس می کنم که به عنوان یک شخصیت سیاسی شناخته شده قدمی بردارید ، رهبری مجاهدین تا کشته شدن آخرین مجاهد ، تجدید نظر در محاسبات غلطشان نخواهد کرد . من به عنوان یک هوادار کوچک و گمنام ۳۵ سال پیش چریکهای فدایی خلق و مجاهدین خلق ، از شما می خواهم کمک کنید تا مجاهدین از باتلاق عراق نجات یابند .




 دلیل درخواست از آقای مهدی سامع ؛ دلیل این درخواست من از آقای سامع روشن است ، ایشان نه فقط یک شخصیت سیاسی شناخته شده و با سابقه انقلابی‌ هستند ، بلکه به عنوان رهبری سازمانی که در شورای ملی‌ مقاومت متحد مجاهدین می‌‌باشند . بنا بر این ورود و مداخله ایشان بسیار تعیین کننده خواهد بود . یادآوری می‌‌کنم یک نگاهی‌ گذرا به همین ده سال گذشته ، ثابت می‌‌کند که مجاهدین نه تنها هیچ هدفی‌ برای خروج از عراق نداشته بلکه استراتژی آنها ماندن در عراق بوده است . اگر مسئله مجاهدین را به عنوان یک نیروی تأثیر گذار در جنبش رهایی مردم ایران در نظر بگیریم که هست و نه جدای از آن ، هر گونه راه حل از این بحران تاثیر مثبت و یا منفی‌ در جنبش خواهد داشت . من و امثال من نه تنها حق اظهار نظر و مداخله داریم ، بلکه محق هستیم که فریاد بزنیم ؛ قرار ما این نبود .

 شما می‌‌دانید که چه بر سر ما آمد ، ما از زندگی‌مان گذشتیم چه در آن سال‌های فعّالیّت‌های علنی که همه روزه درگیری بود و ضرب و شتم ، و چه زندان و شکنجه و خانه نشینی در آن سال‌های سیاه ، محرومیت‌ها از حقوق اجتمأعی از طرف حکومت و بایکوت مان از طرف مردم وحشت زده . من به عنوان کسی‌ که گوشه‌ای از قتل عام اعضا و هواداران مجاهدین را دیده‌ام و هر روز و هر روز آنها را مجسم می‌‌کنم ، چطور باز هم قربانی شدن آنها را دیده و ساکت باشم ؟

 اما مهم‌تر وضعیت امروز ایران هست ، رژیم مردم را در زیر فشارهای اقتصادی ، سیاسی ، اجتماعی و . . . له‌ کرده است ، و مجاهدین بیش از ده سال است که تمامی نیروی خود را برای اشرف هرز داده اند . بنا بر این درخواست من از آقای سامع را توجیه می‌کند ، من به ایشان احترام می‌‌گذارم وقتی‌ همچون یک فردی عادی کنار خیابانی قهوه می‌‌خورد ، و در مقابل خانم مریم رجوی که برای هر آمد و شد ده ماشین آخرین مدل اسکورتش می‌‌کنند !

فیس بوک 17.03.2013

_______________________________________________________

توجه کنید . نوشتن یک ایمیل واقعی الزامی است . درغیر این صورت پیام دریافت نمیشود.