تاریخ انتشار:20.04.2015
فرخ
نگهدار و تاریخی سراسر جعلی ( خلاصه
مطلب )
ایرج مصداقی
کارنامه سیاسی معلوم و اقتصادی مبهم و نامعلوم فرخ نگهدار در بیش
از سه دهه گذشته، انتظار اینکه بیان واقعیتها، نشان دادن دروغها
و تناقضها و برملا کردن تاریخ سازیها و جعلیات فرخ نگهدار او را
متنبه کند، انتظاری غیر واقعبینانه خواهد بود. اما آیا این انتظار
نیز زیاده خواهی است اگر خواسته شود برای جلوگیری از تحریف تاریخ و
خیانت به نام شماری از پاکترین فرزندان این سرزمین، فعالان چپ،
کسانی که با فرخ نگهدار در دوران زندان با او همبند بودهاند و به
ویژه آنها که در سازمان فداییان خلق- اکثریت با او کار تشکیلاتی
کردهاند، روزه سکوت خود را بشکنند و با بیان حقیقت، حربه تطهیر
بیژن و حمید را از دست عنصری بیمسئولیت خارج سازند و اجازه ندهند
تاریخ جنبش فدایی ملعبه و سرمایه سوداهای سیاسی و شخصی کسی چون فرخ
نگهدار شود؟
فرخ نگهدار میتواند و حق دارد به عنوان یک فرد، در مقام مشاور علی
خامنهای به او نامه بنویسد، در صف مقدم مدافعان جمهوری اسلامی
بایستد و هر اصل و پرنسیبی را که میخواهد پاس بدارد یا ندارد، ولی
حق ندارد چهره دروغینی از کسانی چون بیژن جزنی و حمید اشرف را به
جامعه ایران و از جمله نسل جوانی که از دسترسی به تاریخ تحریف شده
محروم مانده ارایه کند و با متکی کردن خود به آنان، رفتار و گفتارش
را توجیه کند. او اگر چنین نمیکرد، اگر گذشتهاش را به بیژن جزنی
و حمید اشرف و جنبش فدایی گره نمیزد و سایه این گذشته را تا امروز
خود امتداد نمیداد، شاید نوشتن چنین مقالهای آنهم در این حجم
نیز هرگز ضرورت نمییافت.
این نوشته نیز نه در پی رد یا تأیید
اهمیت امروز کسی چون فرخ نگهدار و گفتهها و کرده هایش، بلکه در
صدد اعاده حیثیت از کسانی است که در راه آرمانهای خود و برای
ساختن فردایی بهتر برای ایران، بی دریغ جانشان را فدا کردند و
اکنون نیستند تا از خود در قبال هجوم دروغ و تهمت دفاع کنند و نشان
دهند آنکه در لباس دوست آمده، چگونه خنجر کشیده و بی وقفه و بی حد
و مرز به سود خویش قربانی میگیرد.
و افسوس چنین مینماید که بیژن جزنی و حمید اشرف، هنوز تنهایند.
شماری از رفقای آنان که در سلامت سیاسیشان تردیدی نیست و نمیتوان
و نباید آنان را با فرخ نگهدار و فرخ نگهدارها در یک ردیف گنجاند
هنوز زندهاند؛ هرچند با سکوت نسبی خود در قبال تاریخسازیها و
جعلهایی از قبیل جعلیات فرخ نگهدار، نشان دادهاند که به دلایلی
که همهی آن بر ما روشن نیست، آگاهانه یا ناآگاهانه بر مسئولیت
تاریخی خود در قبال رفقای شهیدشان، جامعه ایران و تاریخ معاصر چشم
بستهاند یا دست کم به تمامی بر اهمیت اخلاقی و سیاسی این مسئولیت
واقف نیستند.
فروردین ۱۳۹۴
لینک کامل مطلب
http://www.akhbar-rooz.com/article.jsp?essayId=66463
________________________________________________________
توجه کنید . نوشتن یک ایمیل واقعی الزامی است . درغیر این صورت پیام
دریافت نمیشود.
|