|
تاریخ انتشار :02.09.2015
کشف جذابیت پنهان السیسی
در آب‌های ساحلی مصر میدان گازی عظیمی کشف شده است. آن چنان عظیم
که چشم اروپای مشتاق معامله با مصر را بر سرکوب‌گری‌های السیسی
خواهد بست. نعمت غیرمنتظره گاز، قدرت ارتشبد پیشین را در داخل نیز
تحکیم خواهد کرد.
سخنگوی وزارت نفت مصر تقریبا از خوشحالی بالا و پایین می‌پرید.
حمدی عبدالعزیز روز یک‌شنبه ۳۰ اوت با شادمانی گفت: «ما بی‌اندازه
احساس سعادت می‌کنیم، در چند سال آینده از نظر تامین انرژی مستقل
خواهیم شد»، ساعتی پیش از آن کنسرن انرژی ایتالیایی انی اعلام کرده
بود که مهندسان آن شرکت بزرگ‌ترین میدان گازی دریای مدیترانه را
کشف کرده‌اند. کلاودیو دیسکالسی رئیس هیئت مدیره انی علاوه بر
اعلام این که میدان گازی مربوطه «نیازهای مصر را تا دهه‌ها برطرف
خواهد کرد» به امتیاز استخراج کامل این شرکت دولتی مستقر در رم
اشاره کرد.
این میدان گازی که «ظهر» نامیده شده، در فاصله ۲۰۰ کیلومتری
پورت‌سعید قرار دارد، شهری که در مدخل کانال سوئز واقع شده است.
متخصصان، حجم گازی را که در عمق ۱۴۵۰ متری قرار دارد ۸۵۰ میلیارد
مترمکعب تخمین می‌زنند. به این ترتیب، به ذخایر پیش از این
شناخته‌شده مصر به میزان ۱۸۰۰ میلیارد مترمکعب اضافه خواهد شد.
این خبر بعد از ماه‌ها برای عبدالفتاح السیسی، رئیس جمهور مصر که
در حال حاضر در سفر خارجی آسیایی به‌سر می‌برد، بهترین خبر بود.
اگر همه چیز مطابق برنامه پیش رود، گاز تازه می‌تواند از سال ۲۰۱۸
جاری شود. ۸۰ درصد نیروگاه‌های برق مصر از سوخت گازی استفاده
می‌کنند و با کشف میدان گازی جدید مشکل کمبود برق برای خانوارها و
شرکت‌ها حل خواهد شد. در حال حاضر استخراج داخلی، نیازهای جمعیت رو
به رشد مصر را تامین نمی‌کند که سالانه ۲ میلیون نفر به آن اضافه
می‌شود و از مرز ۹۰ میلیون نفر هم گذشته است.
به همین دلیل این کشور حاشیه نیل که در دوران مبارک صادرکننده گاز
به اسرائیل و اردن بود در سال جاری مجبور شد چند کشتی حامل گاز
مایع را به قیمت بالا و اغلب از الجزایر و روسیه خریداری کند. در
مصر حتی به گزینه واردات گاز از اسرائیل هم فکر شده چرا که ذخایر
۴۰۰ میلیارد مترمکعبی میدان گازی لویاتان اسرائیل از سال ۲۰۱۷ قابل
عرضه به بازار هستند. در این بین مصر به طرف‌های خارجی صادرکننده
بیش از ۶ میلیارد یورو بدهکار بود که به یاری پول سعودی‌ها نیمی
از آن را بازپرداخت کرده است.
رنگ‌باختن انتقاد از السیسی
اما مهم‌تر از موارد یاد شده پیامدهای سیاسی هستند. در داخل مصر
این نعمت غیرمنتظره گازی، قدرت ارتشبد سابق را بیش از پیش مستحکم
خواهد کرد. ستاد کل نیروهای ارتش امکان گسترش دستگاه امنیتی و تهیه
تسلیحات گران‌قیمت را خواهد یافت و بیش از همه تمهیدات لازم برای
پر ماندن جیب نظامیان صورت خواهند گرفت. علاوه بر این، خطر
اعتراضات مردمی علیه قطع مرتب برق هم رفع خواهد شد. چنین خطری
می‌توانست در درازمدت تهدیدی جدی برای حکومت مصر باشد.
به دلیل دورنمای خوب تجارت با اروپا، انتقاد به سیاست‌های
سرکوب‌گرانه السیسی کماکان کم‌رنگ‌تر خواهند شد؛ سیاست‌هایی که
دیگر فقط علیه هواداران اخوان‌المسلمین به‌کار نمی‌روند، بلکه همه
دگراندیشان و فعالان دمکرات را هدف گرفته‌اند.
موضوع به این قرار است که قاره کهن هم می‌خواهد از بهار انرژی سهم
ببرد: ایتالیا، بریتانیا، فرانسه و آلمان. ایتالیا اولین کشوری بود
که در نوامبر ۲۰۱۴ در‌های تالار دیپلماسی اروپا را به روی
فرمانروای مقتدر مصر گشود. بعد از عملیات تهاجمی بزرگ در قاهره که
بخشی از کنسول‌گری ایتالیا را نابود کرد، ماتئو رمسی، نخست‌وزیر
ایتالیا گفت: «ایتالیا و مصر در جنگ علیه تروریسم در کنار هم
خواهند ایستاد.»
کنسرن گاز بریتانیا که بزرگ‌ترین معاملات‌اش با مصر است، چندی پیش
السیسی را برای بازدید رسمی به لندن دعوت کرد. پهن کردن فرش قرمز
برای ارتشبد سابق در ماه ژوئن در آلمان هم، بزرگ‌ترین قرارداد
تاریخ شرکت زیمنس را نصیب‌اش کرد. این قرارداد چیزی نبود جز سفارشی
میلیاردی جهت احداث نیروگاه توربین گازی. فرانسه نیز در حال حاضر
تسلیحات بادکرده نظامی خود مانند جنگنده‌های شکاری رافائل را با
قیمت‌های نجومی در اختیار ژنرال‌های مصری قرار می‌دهد.
این‌گونه است که چهار سال پس از بهار عربی، رفتار کشورهای قدرتمند
اروپایی با مصر، تقریبا مشابه دوران سپری‌شده مبارک است: معاملات
انرژی و تجارت اسلحه. و چنین است که انتقاد از منش دیکتاتوری گام
به گام محو می‌شود.
di,tesaeit
________________________________________________________
توجه کنید . نوشتن یک ایمیل واقعی الزامی است . درغیر این صورت پیام
دریافت نمیشود.
|
