ما چند نفرکجای حاج باقریم؟!

hoshyaresmaeil@yahoo.com

بعد از دیدارمالکی و اوباما ،.... با تراکتورو تلسکوپ و انواع وسایل دیدزن ، هرچی زیرورو کردیم چیزی گیرمان نیامد . اما میدانستم که معنی اش این نیست که هیچ چیزنیست.دست برقضا آنچه که ظاهرا حرفی ازآن نیست بیشترین موضوع است ! داستان پایان سمبلیک حضورنیروهای نظامی دولت امریکا و پایان تراژیک نیروهای اسیر مجاهدین درعراق تا پایان سال 2011 همان موضوع مد نظرمن است . خبردیدارمالکی و اوباما با دسته گلی بر سرمزارکسانی که سوارخواهرومادرمالکی شده بودند....و احترام مالکی به جنازه های متجاوز و درخواستش به ادامه سواری از ایل و تبارش درخاک عراق......پایان یافت . تا اینکه امروز در رادیو فردا به متن مصاحبه ای برخوردم درهمین مورد . مصاحبه گررادیو فردا است یعنی زبان وزارت خارجه امریکا . مصاحبه شونده 2 نفرهستند . حسین باقرزاده عضو سابق شورای مجاهدین و منتقد فعلی سیاستهای رهبری مجاهدین ....و کریم قصیم عضو فعلی شورای مجاهدین و مدافع مسعود و مریم ! اکر حوصله داشتید متن طولانی مصاحبه را برای خواندن میگذارم اینجاhttp://www.radiofarda.com/content/o2_ashraf_camp_iraq/24421075.html

نکته قابل توجه دراین مصاحبه ازهمه طرف ؛ این است که دراین داستان به نقش همه اشاره میشود به جز نقش ایالات متحده ، که دست برقضا نقشی اصلی و کلیدی را داشته است و دارد . این بود که به ذهن من زد تا وارد این موضوع شوم و به نقش دولت ایالات متحده " هم " اشاره ای کنم . آقای مسعود رجوی قبل از شروع جنگ سرنگونی صدام ، درنشستی بدترین شق محتمل را درصورت بروزجنگ ، دستگیری همه اشرفی ها و بردنشان به گوانتاناما بود . اما درمسیرتجربه مشخص شد که دست برقضا بهترین شق همان بوده است و نمیدانم که چرا هرتحلیلی از طرف مسعود رجوی برعکسش اتفاق میافتد ؟ آیا خودش هم میداند و یا نمیداند ؟ اگربعد از سقوط صدام همه را به گوانتاناما میبردند تا به حال و سالها پیش حداقل تکلیف همگان مشخص بود و این بدترین شق امروزی که محصول بلافصل تصمیمات رهبری مجاهدین است مثل نشادربه همه جای انقلاب ایدئولوژیک خارش و سوزش نمیانداخت !

درجریان اتخاذ سیاست خط موازی رهبری مجاهدین و پنتاگون ، بدون شک هژمونی و تصمیم گیرنده اصلی دولت ایالات متحده بوده است . بنابراین نتیجه به هرشکلی رقم بخورد ، ناگزیر نقش دست اول ازآن دولت ایالات متحده خواهد بود . مالکی مجری اوامراست ومسئول سفید نشان دادن دستهای دولت امریکا هم ظاهرا همه سیاسیون هستند ....ولی من نیستم . 

چند روز بعد از سقوط صدام پل برمرحاکم وقت امریکایی درعراق تصریح کرد که : نیروهای مجاهدین به 3 کشورمنتقل میشوند و بعدها نفراتی که به زندان تیف میآمدند توضیح میدادند که درهمان زمان سازمان تمام وسائلش را فروخته شود حتی میخهای دیواررا.....و آماده رفتن بودند !

اما صحنه خیلی زود عوض شد .....و رهبری مجاهدین ضمن انتقال خودش به محلی امن و حفاظتی مکفی از طرف دولت امریکا ، بازی موش و گربه ای را آغاز کرد که طی بیش ازیک دهه قیمت این بازی زشت وکثیف خونین را نیروهای اسیر دراشرف پرداخته اند و این داستان هنوز ادامه دارد ! اسمش را گذاشته اند مبارزه و مقاومت .....واینا

درتمام مراحل این بازی سیاسی ، هژمونی اصلی وهرتصمیمی با دولت ایالات متحده بوده است . رهبری مجاهدین هم تلاشش را کرده که بیشترین سود سیاسی را برای شخص خودش ببرد . اگرچه رهبری مجاهدین ازسال 1367 و پایان جنگ ایران وعراق مشخص بود که ادامه حضورش درخاک عراق بستگی مطلق به انواع صاحبخانه های رنگی را دارد . اما شروع جنگ خلیج در1990 این وضعییت برزخی را به شکلی کمیک و تراژیک درآورد و تا همین الان این حضورنیروهای مجاهدین دراسارتی بی حاصل فقط از قانون " ازاین ستون تا ستون بعدی فرج است " ناشی شده است . آقای باقرزاده و قصیم به هرشکلی دوست دارند میتوانند درصدای امریکا نظربزنند و همصدا با رادیو فردا نقش کلیدی دولت امریکا را نادیده بگیرند و هرسرنوشتی برای اسیران اشرف را به مالکی و حکومت اسلامی ربط دهند ....اما تاریخ و نوشتن آن را نمیشود به حکم سلیقه و ملاحضات سیاسی نوشت . فریادهای مکرر بالاترین نفرات وزارت خارجه امریکا و پنتاگون مبنی براینکه عراق خاک ایالات متحده امریکاست و طبق قوانین امریکا من و ما آنجا بودیم و هستند و یا کیس مجاهدین درعراق یک کیس کاملا امریکائی ست و .....

مثلث شومی که من به سهم خودم نمیگذارم دریادها خاک بگیرد و محو شود........سه ضلع دارد که ضلع پایه ای آن خود ایالات متحده است و اضلاع طرفینش رهبری مجاهدین و بقیه نیروهای دست اندر کار اعم از حکومت اسلامی و یا مالکی هستند نقش کلیدی و پایه ای مربوط به غرب وسیاستهای غرب است از هرآنچه که تا به امروز گذشته وآنچه که درپیش است درچارچوب زندگی و جان اسیران اشرف ! والا سیاستش را با هر نام و رنگی باید محترمانه یا غیرمحترمانه شاشید توش!خانم مریم رجوی وقتی درجریان سخنرانی خود برای تظاهرکنندگان واشینگتنی پشت نام مردم ایران ....... درود میفرستاد به نمایندگان دست خرو دست بز و داشاق دولت امریکایی....... یاد انگشت کوچک پا افتادم که برای انجام وظيفه اش بعضی وقتا با لبه ديوار، پايه مبل يا صندلي برخورد میكند واشگ ما را در بياورد واین حتما ازنظر سیاسیون " مودب " مثبت است چون اشگ هم سطح کره چشم را تمیز میکند !! خلاصه نقش و وظیفه همه همیشه مد نظراست . این مصاحبه و رادیو فردا و باقرزاده و قصیم و وزارت خارجه امریکا و انواع رسانه های ساکت درپیتی......و نظرات من هم معلومه کجای حاج باقره ؟

اسماعیل هوشیار

23آذر1390

14دسامبر2011

________________________________________________________

توجه کنید . نوشتن یک ایمیل واقعی الزامی است . درغیر این صورت پیام دریافت نمیشود.