خاطرات زندان تیف . قسمت 22

hoshyaresmaeil@yahoo.com

    در روز 29 ژوئن، 4 کارمند سازمان ملل به زندان تیف آمدند و با شماری از زندانیان مصاحبه کردند. زندانیان، حق ملاقات آزادانه با کارمندان سازمان ملل را نداشتند و آنها در 8 جولای ، تیف را ترک کردند. در روز 9 جولای، خبر دادند که هیاتی از وزارت کشور عراق می خواهد با زندانیان صحبت کند. در آن دیدار اعلام شد که دولت عراق برای همه ی زندانیان جواز خروج از خاک عراق را صادر خواهد کرد. مقامات آمریکایی هم اعلام کردند که با دولت ترکیه به توافق رسیده اند که زندانیان را با این جواز  که اعتبارش 6 ماه است بپذیرد و دارندگان بتوانند در آنجا پیگیر کار پناهندگی خود در سازمان ملل شوند.

    وزارت کشور عراق کار خود را سه روزه به انجام رساند و تا روز 12 جولای، به همه ی زندانیان جواز خروج از عراق داده شد. البته نفرات وزارت کشور عراق دکوری بیش نبودند و همه کار را افسران آمریکایی می کردند. آنان به صراحت قول دادند که تا یک، ماه دیگر از عراق خارج خواهیم شد. اما چنین چیزی رخ نداد. تنها چند روز پس از صدور آن جواز ها(لیسه پاس) ، رژیم ایران برای ادامه ی گفتگوها با آمریکا بر سر عراق اعلام آمادگی کرد. گرچه آن دور از گفتگوها هم به نتیجه نرسید ولی به هرحال فرستادن زندانیان به ترکیه متوقف شد. شاید هم به درخواست رژیم ایران و یا مجاهدین بود.

    در اواخر جولای، چند نفر دیگر از زندانیان تیف به ایران مسترد شدند. نیروهای آمریکایی دلیل توقف آزادی زندانیان را چنین اعلام کردند: " دولت عراق مانع خروج شما از این کشور است!" عجب! مدتها بود که کسی در تیف تردید نداشت که مشکل اسارت ما، از عراق و سازمان ملل و ترکیه و دیگری و دیگری نیست؛ تصمیم آخر با آمریکا بود و طبیعی بود که آمریکا هم بر اساس منافع خودش گام بردارد. دفاع از آزادی و برابری و حقوق بشر و دموکراسی و....در فرهنگ آمریکایی، مترادف است با همان زرشک!

    روز یکشنبه 26 آگوست، خانم سرهنگ "تورلاک" به تیف آمد و پس از مشاجرات فراوان با زندانیان، سرانجام به زندانیان تیف گفت: " موضوع زندانی بودن شما در اینجا در دایره ی اختیارات من و همکارانم نیست و در این باره باید از بالا دستور برسد و ما تنها مجری دستورها هستیم. اگر هم میان سازمان مجاهدین و پنتاگون توافقی هست ، من از آن بی خبرم." این واضح ترین بیان تا آن روز بود. ما زندانی مثلث سیاسی شومی بودیم که یک ضلع آن آمریکا و دو ضلع دیگرش ولی فقیه و رهبر عقیدتی بودند.

 در اوایل سپتامر، "جورج بوش" برای اثبات پیروزی استراتژی خودش به عراق آمد و عجولانه چند عکس یادگادی گرفت و فرار کرد. خشونتها در عراق همچنان ادامه داشت. رژیم ایران هنوز از ادامه ی بازی، نا امید و خسته نشده بود. مجاهدین به راستی، وقاحت وسرسپردگی و چاکری پنتاگون را به حد نهایت خود رسانده بودند و تیف هم هر روز خسته تر و فرسوده تر می شد.

    در 24 سپتامبر، "احمدی نژاد" به نیویورک رفت و گفت: "من اصلاٌ نمی دانم همجنس گرایی چیست!" یک عضو قدیمی مجاهدین پس از آمدن به تیف خبر آورد که سازمان مجاهدین طی چند ماه گذشته تلاش کرده است تا میان گروههای سنی و ارتش آمریکا میانجیگری کند. محل این دیدارها قرارگاه اشرف است تا حضور موثر خود در عراق را به آمریکاییان گوشزد کرده باشند. 4 ماه از صدور مدارک قانونی برای خروج از عراق می گذشت و سرهنگ "تورلاک" گفت: "اگر تاریخ این لیسه پاسها پایان یابد، آن را برایتان تمدید می کنیم." یعنی بازی ادامه داشت و در بازار برده فروشان قرن بیست و یکم، ما همچنان باید در ویترین نظم نوین در اسارات و بردگی می ماندیم.

    در اواخر سپتامبر، شماری از زندانیان دوباره اعتراض کردند. 50 نفر مشخص شدند و 8 نفر هم دست به اعتصاب غذا زدند. 2 نفر از تحصن کنندگان و هر 8 اعتصابی را به سلول انفرادی بردند. در 30 سپتامبر، سخنرانی "رجوی" از تلویزیون پخش شد که در آن مدعی بود قدرتی معادل 10 دولت هم نتوانست کاری علیه مجاهدین انجام دهد. رهبر عقیدتی راست می گفت. اما بیان دقیق تر آن این است که قدرت آمریکا آنقدر زیاد است که 10 دولت هم توان رویارویی با آن را ندارند!! بقیه ی پیامش هم مشتی وردهای جادوگرانه قرآنی بود.

    روز 13 اکتبر، مسئولین آمریکایی در نشستی با زندانیان تیف گفتند که: " موضوع رفتن به ترکیه شدنی نیست اما تا دو هفته ی دیگر در همین عراق آزادمان خواهند کرد". روز یکشنبه 14 اکتبر، فرمی را برای گرفتن امضا به زندانیان دادند که در آن تصریح شده بود که زندانیان داوطلبانه تیف را ترک می کنند و ارتش آمریکا هیچ مسئولیتی در قبال آنان ندارد. همانند زندانیان داوطلب برای رفتن به ایران، این بار نیز از زندانیان فیلمبرداری کردند. البته وعده دادند که امنیت در عراق خوب است و نیروهای آمریکایی ما را تا شهر موصل خواهند رساند.در همان روز 4 ، نفر دیگر از زندانیان داوطلبانه به ایران مسترد شدند.................

اسماعیل هوشیار

ادامه دارد

_______________________________________________________