تاریخ انتشار :09.09.2019

امان از آزادی و نبرد !

رحمان کریمی

متأسفانه از آن زمان که (مشخصا از عهد صفویه) استعمارگران قدرتمند پی به اهمیت تجاری و ژئوپلیتیکی ایران بردند ایران عرصه و جولانگاه رقابت میان سوداگران بی مروت اما سخت موذی و هوشیار شد. ایران هماره وجه منازعه و مصالحه بوده است. وجه منازعه در مشروطه میان امپراتوری بریتانیا و امپراتوری روسیه تزاری و وجه مصالحه در دوره کوتاه مدت حکومت ملی و ضد استعماری دکتر مصدق میان بریتانیا و آمریکا.

در پایانه سلطنت محمد رضا شاه با توجه به زمینه تاریخی دین اسلام حوزوی در ایران و منطقه، بر سر خمینی دجال مصالحه یی بی هیچ چانه زدن میان قدرت ها صورت گرفت. آنان می دانستند که در بینش مکتبی و ارتجاعی آن سنگ خارا، اقتصاد متعلق به خر است. مصالحه کنندگان هم که در کمین هم بودند برای اشغال سفره جدید اقتصادی و سیاسی و ژئوپلیتیکی باعث اختلافی نشدند. آنان هوادار انقلاب نبودند مگر از نوع «بهاری» آن!

استبداد شاهی نه توان مقابله ایدئولوژیکی داشت و نه جرأت قتل عام وسیع آزادیخواهان. این از عهده خمینی و اعوان و انصارش برمی آمد و بس. انبوه انبوه از زن و مرد، پیر و جوان و کودک را کشتند و جهان به مصلحت، کور و لال ماند.

ما امروزه بعد از چهل سال حاکمیت خونبار و خر مردرندانه ملایان هفت خط جنایتکار، دوباره شاهد وجه منازعه قرار گرفتن ایران شده ایم.
کشاکشی حریصانه بر سر حفظ اقتدار اقتصادی و سیاسی استعمارگران. این بکِش بکِش با آمدن دولت آقای ترامپ شروع شده است. او چه می خواهد که موجب چنین جو و فضای سیاسی بین المللی شده است؟ پاسخ روشن است: مذاکره با رژیم برای تغییر رفتار و نه تغییر رژیم.

.......................................................

بخشهای غیر ضروری حذف شده است...

________________________________________________________

توجه کنید . نوشتن یک ایمیل واقعی الزامی است . درغیر این صورت پیام دریافت نمیشود.