|
تاریخ انتشار : 19.06.2018
حالم بد
میشود !
hoshyaresmaeil2017@hotmail.com
اعدام محمد ثلاث یک شروع نبود یک استمرار جاهلانه است . نمیدانم در
ذهن کسی که حکم میدهد تا مجری و تا شاهدین ( جامعه ) ... چه میگذرد
؟ ولی مطمئنم که اداره جامعه ای که با سرکوب و اعدام کنترل شود آن
سیستم و جامعه بیمار است ... جدای از نوع جرم و مجرم موضوع اعدام
را در ذهن خودتان مرور کنید اگر قلبا موافقید پس شما هم بیمارید
.
دهه خونین 1360 شبی حداقل 100 نفر را اعدام میکردند آنها که شاهد
بودند و اعتراضی نداشتند به مرور این بیماری به تمامی بخشهای جامعه
سرایت کرد . تلاش‌ها و اعتراضات
بین‌المللی به اعدام شامل اعتراض کاخ سفید...دردی دوا نمیکند
خودشان چوب زیر بغل سیستم اسلامی ایران میشوند و خودشان هم اعتراض
دارند ؟ اعدام به مثابه قتل عمد دولتی و جنایت سازمان یافته ، راه
حل نیست ! مجازات شرعی قصاص نشان از بیماری اجتماعی است و به درد
جامعه قرن 21 نمیخورد .
آیا با اعدام محمد ثلاث مشکلات حکومت اسلامی ایران حل شد یا کم شد
؟ تحریمها رفع شد ؟ برجام حذف شد ؟ آیا از همان ابتدای حکومت
اسلامی ایران با اعدام و قانون بدوی و ضد انسانی قصاص چثدر پیشرفت
داشته ایم ؟ آیا اعدام عجولانه محمد ثلاث و امثالهم فقط به خاطر
فضای ارعاب و سرکوب جامعه انجام میشود ؟ بله...حکومت
اسلامی ایران با تکیه به قوانین دینی در رده دوم فهرست کشورهایی
قرار دارد که با اعدام قانون مینویسند .
اعدام های در ملاء عام به شکل معنی داری در حکومت اسلامی ایران
تبلیغ میشود و استقبال میشود . اعتراضی در برابر چنین پدیده ای از
سوی مردم دیده نمیشود.» کسانی که به اعدام ها معترض نیستند به
ترویج جنایت کمک میکنند..همین که جامعه به احکام جنابت بار قصاص و
اعدام معترض نباشد این بیماری است. با هر اعدامی به هر دلیلی حالم
بد میشود انگار حالیشان نیست که فشرده تاریخ تکامل انسان را اعدام
میکنند .
ایران که جای خود دارد ، حداکثر ساکنان
زمین توی خودشون گیر کردند . مثل سیاهی
لشگرمیمونن که لای دنده های درونی خودشون له و تموم میشن . مشکل ما
تراکم جمعییت نیست مشکل نداشتن درک و مفهوم درست از زندگی و انسان
است . زندگی و انسان را چه کسی تعریف میکند ؟ قبل ازهر چیز خودمان
. مذاهب ، طبقات ،
جنسیت ، نژادها و..باقی مهره های کوچک دیگر را خودمان مثل سرگرمی
ساختیم و بهش وزن یا تعریفش کردیم و بعد درش گیر کردیم و با ساخته
های خودمون داریم خودمون را خراب میکنیم
. کاش فقط برای لحظاتی میشد
ازاین گیروپیچ های درونی خودمون رو خلاص کنیم واز خودمون بیرون
بیائیم وبعد با سری بالا و کمی
با فاصله صحنه را نگاه میکردیم متوجه
میشدیم که توده عظیمی به نام و به شکل
انسان با شادی و هیجان و به سرعت درحال پیش رفتن به سمتِ
خلق یک فاجعه است !
19.06.2018
اسماعیل هوشیار
__________________________________________________________
توجه کنید . نوشتن یک ایمیل واقعی الزامی است . درغیر این صورت پیام
دریافت نمیشود.
|
