|
تاریخ انتشار : 09.04.2017
قوانین بین المللی جنگل در سوریه
بهداد. م
فیس بوک
روز گذشته دو ناو جنگی “uss ras” و”uss porter” متعلق به ارتش
آمریکا که برای یک اقدام نظامی خود را به شرق دریای مدیترانه
رسانده بودند بیش از پنجاه موشک از نوع موسوم به تبرزین(Tamahawk)
را به سوی یک پایگاه هوایی در سوریه شلیک کردند.
هدف این حمله پایگاه “الشعیرات” واقع در “حمص” سوریه بود.
بهای هریک از موشک های شلیک شده چیزی بالغ بر سه میلیون دلار است.
پس از این تهاجم، فالوور(follower) های آمریکا شامل اسرائیل،
بریتانیا، فرانسه، آلمان، ترکیه، عربستان، ایتالیا و …….. با شوق
فراوان حمایت خود را از اقدام نظامی انجام شده، اعلام کردند.
مطابق قوانین بین المللی که سران پیشین همین کشورها آنرا تنظیم و
امضاء کرده اند، تهاجم به یک کشور مستقل که عضو سازمان ملل هم هست
عملی ممنوع و محکوم بحساب میآید. این تهاجم به وضوح حق حاکمیت
(sovereignty) کشور مورد تهاجم را نقض میکند و مخالف منشورهای
سازمان ملل است.
بازهم مطابق همان قوانین بین المللی هر گونه اقدام خلاف قانون توسط
هر کشوری بایستی نخست درشورای امنیت مورد بررسی قرار گرفته، تعیین
تکلیف شود.
دوستان ترامپ، خود و رئیس بزرگشان را از این قانون مبرا میدانند.
کابوی (caw boy) آمریکایی خودش تصمیم گرفته، خودش هم اجرا کرده
است.
البته بعید میدانم او دانش سیاسی مربوطه را داشته باشد. مشاورانش
او را به این کار سوق داده اند.
این حمله به گفته سخنگویان آمریکایی در حمایت از مردم سوریه و برای
انتقامجویی از یک حمله‌ی شیمیایی که آنها آنرا به بشارالاسد نسبت
میدهند، انجام شده است. چند روز قبل، یک حمله یا انفجار شیمیایی در
روستای “شیخون” واقع درهفتاد کیلومتری شهر “ادلب” سوریه روی داد.
این حمله یا انفجار تاکنون بیش از پنجاه و هشت کشته و تعدادی مجروح
برجای گذاشته است. چنان که انتظار میرفت تا کنون هیچکس مسئولیت این
حمله را برعهده نگرفته است. شورای امنیت سازمان دول (ملل) در حال
بررسی موضوع است.
درآنسو، دونالد ترامپ در حمله‌ی موشکی به سوریه از قوانین دیگری
استفاده کرده است. همچنان که ترتیب دهندگان انفجار یا حمله‌ی
شیمیایی نیز ازهمان قانون استفاده کرده اند. این قوانین چنین اند:
قانون یکم جنگل: در جنگل هر که زورش بیشتر است میتواند هر کاری
خواست بکند.
قانون دوم جنگل: هرگاه جانوری که قدرتمندتر از دیگران است کاری
کرد، فالوور(follower) های او بایستی بلا فاصله حمایتشان را از این
اقدام، اعلام کنند و گرنه نعمت رهبری از آنها دریغ خواهد شد.
چند سال پیش همین کشورها تشکیلات جنایتکاری را بنام حکومت اسلامی
عراق و شام “داعش” شکل دادند و آنرا به جان مردم عراق و سوریه
انداختند.
داعش صدها نفر را در میادین شهر ها سربرید، سنگسار کرد، سوزاند، به
صلیب کشید و …. . در آنجا سران کشورهای نامبرده خونسردی خود را حفظ
کردند. تلاش کردند هیچ اقدام شتابزده ای انجام ندهند زیرا قوانین
بین المللی اجازه‌ی دخالت را به آنها نمیداد. همانموقع نوشتم که
آمریکایی ها در”رمادی” عراق پایگاه نظامی دارند و هنگام حمله ی
داعش به رمادی از نزدیک نظاره گر این حمله بودند. در این میان نه
آنها به سمت داعش تیری شلیک کردند و نه داعش به سمت آنها سنگی
پرتاب کرد.
آنجا از قوانین دیگر جنگل استفاده شد.
قانون سوم جنگل: درندگان در نهایت همه با هم متحداند.
قانون چهارم جنگل: همه درندگان حق شکار دارند. این حق برای همه ی
آنها به رسمیت شناخته میشود.
پیشتر از آن جورج بوش پسر که خود پدر یکی دیگر مثل خودش است با نقض
تمامی قوانینی که نمایندگان کشورش امضاء کرده بودند پس از جمع آوری
تعداد قابل توجهی فالوور(follower) که بیشترشان تنها جنبه‌ی دکور
صحنه داشتند به عراق حمله کرد.
بهانه حمله، سلاح های اتمی صدام حسین بود. درحالیکه خود آمریکایی
ها بهتر از همه میدانستند که عراق نه تنها سلاح اتمی بلکه تکنولوژی
ساخت آنرا هم ندارد. در این میان مرد جاسوسی بنام “البرادعی” برای
آمریکا از امکانات نظامی مدل روسی عراق گزارش تهیه میکرد.
آخرین نسخه گزارش او نیز پیش ازاینکه در سازمان ملل مطرح شود توسط
وزارت خارجه‌ی وقت آمریکا منتشر شد.
پس از نابود شدن ارتش و زیرساختهای عراق بدست آمریکا، کسی نپرسید
پس سلاح های اتمی ادعا شده کجا هستند؟
ارتش آمریکا درعراق به سرعت شروع به نابودی سلاح های سنگین که دیگر
در دست خودش بود و یکان های ارتش عراق که بیشترشان پرسنل عادی
بودند، کرد تا قدرت دفاعی عراق را از بین ببرد.
پس از سرنگونی دولت وقت عراق، آمریکایی ها جریانات شیعی افراطی را
با حمایت نظامی خودشان از ایران آخوند زده به عراق آوردند و تحت
نام شورای حکومتی به مردم عراق قالب کردند.
جرج بوش میگفت ایران یکی ازعناصر محورشر است اما توضیح نداد پس چرا
نیروهای وابسته به این محورشر را درعراق حاکم میکند.
اینجا او بار دیگر از قانون سوم جنگل استفاده کرد.
هدف ایجاد و دامن زدن به درگیریهای فرقه ای در عراق بود. شیعیان
تازه حاکم شده‌ی مورد حمایت آخوندهای جنایتکار در ایران آنچه
توانستند برعلیه سنی های عراق انجام دادند. کشتند، تجاوز کردند و……
. آن ها در این راه از حمایت نظامی کامل آمریکا برخوردار بودند.
صدای سنی های سرکوب شده و گاهی قتل عام شده، در کنترل کامل
آمریکایی ها، انعکاس نیافت. تنها گاهگاهی اخباری از مقاومت مردم “
فلوجه”ی عراق با تحریف به گوش جهانیان رسید.
بخشی از اخبار مربوط به جنایات آمریکا در زندان “ابوقریب” نیز به
بیرون درز کرد. بقیه جزء اسناد امنیتی بود و نباید منتشر میشد.
یکی از اقدامات دارودسته‌ی آخوندهای شیعی را که چند شاهد برایم
تعریف کرده اند مینویسم:
درهفته های نخست پس از جنگ افراد وابسته به “حزب الدعوه” اگر کسی
را که نام او “عمر” بود می یافتند سرش را میبریدند و به نزد سرکرده
ی خود می بردند. جایزه ی سربریدن هر عمر یک هزار دلار بود.
کسانی را میشناسم که به سرعت برای نامیدن فرزندانشان اسم دیگری
برگزیدند تا فرزندشان مشمول کشتار نشود.
میدانیم که هزینه‌ی شکل گیری، سازماندهی و زندگی گروههای افراطی
شیعه‌ی عراق به تمامی از پول های غارت شده مردم ایران به دست آخوند
های جنایتکار تآمین شده است.
آنگاه که نفرت سنی ها از شیعیان به اندازه کافی گستریش یافت. دیگر
نوبت آقای اوباما رسیده بود. جناب باراک حسین اوباما دوست نزدیک
حکام عربستان.
اوباما گفت ارتش آمریکا، عراق را ترک خواهد کرد.
صحنه برای اوج دادن درگیریهای فرقه ای آماده شده بود.
اوباما ارتشش را علیرغم مخالفت دولت عراق برداشت و رفت.
سپس تشکیلاتی بنام حکومت اسلامی عراق وشام “داعش” ایجاد شد. انتقال
افراد و پشتیبانی لجستیکی داعش را کشورهایی مانند عربستان، قطر
وترکیه برعهده گرفتند.
هدف از تشکیل این گروه نابود کردن حاکمیت ملی کشورهای سوریه وعراق
بود تا زمینه برای تجزیه‌ی این کشور ها آماده شود.
آماده سازیهای لازم پیشتر توسط دولت های بوش وسپس جناب اوباما صورت
گرفته بود.
دیدید که وقتی داعش به شهری مانند “موصل” حمله کرد. یک نیروی
ماکزیمم چند صد نفری داعش توانست نیروی چند هزار نفری ارتش عراق با
تجهیزات کامل و متکی به یک حکومت وابسته به آمریکا را شکست بدهد.
دلیل چه بود؟
مردم شهر در واکنش به جنایات حاکمیت شیعی نه تنها در مقابل داعش
سکوت کردند بلکه در مواردی آن ها را یاری نیز دادند.
چرا؟
زیرا گمان میکردند دراین صورت انتقامشان از حاکمیت موجود گرفته
خواهد شد. به این ترتیب خود در گستردن دامی که بنام داعش برای آنها
در حال گستردش بود سکوت و یا مشارکت کردند.
چرا سوریه و عراق را بعنوان سوژه انتخاب کردند؟
در سوریه یک حکومت دیکتاتوری حاکم است. در این کشور اقلیت
شیعی-علوی بر اکثریت حکومت می کند و با زور و تجاوز، هرگونه
آزادیخواهی و حق طلبی را بشدت زیرسرکوب میبرد. در عراق نیز شیعیان
تازه حاکم شده در مدت چند سال آنچنان سرکوبی نشان دادند که زمینه‌ی
کامل برای درگیری فرقه ای ایجاد شده بود.
بنابراین سفره حاضر بود.
درکنار گروهای درگیرآنزمان، آمریکایی ها با کمک فالوور(follower)
های خود، نیروهای مسلح دیگری را نیز تشکیل دادند. گروههایی مانند “
ارتش آزاد ” از آن جمله اند. اگر بدانید ارتش آزاد سوریه نیز یک
نیروی مذهبی بنیاد گرا است.
در سوی دیگر بخشهای گسترده ای از عراق و سوریه محل سکونت تاریخی
کردهاست. کردها نیز خود طرف حساب دیگری برای تجریه این کشورها
هستند. این هم امکان خوب دیگری برای دخالت نظامی در یک کشوراست.
سرکوبی دیرینه‌ی کردها در منطقه، بهانه‌ی خوبی به برخی سران عشیره
ای آنها داده است تا از این نمد پاره پاره، کلاهی برای خود بجویند
و هرگاه که فضا را مناسب یافتند و یا چشمکی دیدند الم خود را بالا
ببرند.
محور اصلی ادعاهای سران عشایر کردی نوعی ناسیونالیزم عقب ماند است.
در حالیکه مردمان عرب، ایزدی، آشوری و…. بیش از همه زیر سرکوب وقتل
عام بوده اند این حضرات حساب خود را از این مردم جدا میکنند و به
حق خواهی و گاهی باج خواهی روی می آورند.
میدانیم که در دوران جنگ و مقاومت قوانینی حاکم اند که بکلی با
دوران حاکمیت تفاوت دارند. مقاومت بخشی از کردها در مقابل داعش
قابل ستایش است اما این مقاومت صلاحیت آنها برای تجزیه‌ی یک کشور و
اداره‌ی کشوری دیگر را تآیید نمیکند.
اگراین سخن دارای ابهام است، علاقمندان میتوانند سری به کردستان
عراق بزنند و در مورد غارت پول های دریافتی از فروش نفت توسط سران
مادام العمر عشیره های طالبانی و بارزانی بطور مستقل تحقیق کنند.
دارایی های هنگفت سران این عشایر طی مدت زمانی کوتاه پس ازسرنگونی
حاکمیت پیشین عراق بدست آمریکا، از کجا آمده است؟
جنگهای داخلی در سوریه برای تجزیه و انهدام این کشور سرانجام پای
روسیه را نیز به میدان کشید. آقای پوتین که کشورش از دیرباز متحد
نزدیک سوریه بوده است بیش از این، جولان آمریکا و دارودسته اش را
تحمل نکرد و بطور مستقیم وارد درگیری ها شد.
پیشتر آمریکایی ها از ضعف حکومت روسیه پس از فروپاشی اتحاد جماهیر
شوروی سود برده، حکومت عراق، یکی دیگر از متحدان آنها را سرنگون
کرده بودند. اینبار روسیه علامت استاپ (stop) را بالا برد.
آقای پوتین با قوانین جنگل به خوبی آشناست. بیش از ترامپ.
اگر ترامپ یک لمپن- سرمایدار است و از سیاست چیز زیادی نمیداند،
پوتین سیاستمدار خبره ای است. دیدیم که اردوغان را چگونه به
عذرخواهی کشاند. او برای وحشیگری نیاز چندانی به مشاور ندارد. او
هم متحدان خود را چیده است.
برای اجتناب از اطاله‌ی کلام از توضیح بیشتر دراین زمینه درمیگذرم.
صحنه‌ی کنونی درگیریهای سوریه اینگونه است:
دوجبهه در سوریه برای حفظ و یا تصاحب هژمونی درحال جنگ اند. این
جنگ هیچ ربطی به آزادی و منافع مردم سوریه ندارد. هیچکدام از طرفین
درگیر پشیزی برای زندگی و حقوق مردم سوریه ارزش قائل نیستند. اخبار
حملات را ببینید. هر دوطرف با دست باز می تازند و کشتار میکنند. به
هیچوجه اهمیتی نمی دهند که در مناطق مورد حمله، انسانهایی هم حضور
دارند وحق مسلم آنهاست که زنده بمانند. تصویرها را ببینید. با دست
باز شهرها و روستا ها را ویران میکنند.
در یک جبهه روسیه، آخوند های ایران، حکومت سوریه، حزب الله لبنان و
….. حضور دارند.
جبهه ی دیگر را آمریکا، برخی کشورهای اروپای غربی، عربستان، ترکیه
و……تشکیل داده اند.
داعش آلت دست جبهه ی دوم است. همانطور که آنرا برای تعمیق درگیریها
و کینه های فرقه ای ساختند، هرزمان که تاریخ مصرفش به پایان رسید،
روانه زباله دانش خواهند کرد.
جمله‌ای معترضه:
در ورای داستانهای سوریه، داستان دیگری نیز قابل رویت است.
در این گیرودار، ایرانیانی هستند که برای آرزوهایشان و رهایی مردم
کشورشان، بدنبال سران یکی از جناههای درگیر در سوریه براه افتاده
اند و به آنها دخیل میبندند.
چه میتوان گفت؟ حرفی نیست.
تازیان در زمان خلیفه ی دومشان به ایران حمله کردند. کشتند، تجاوز
کردند، به بردگی گرفتند و غارت کردند اما بسیاری از ایرانیان هنوز
خاک پای مهاجمان را مقدس میدانند، در مقابل اجساد و امواتشان کرنش
و تعظیم میکنند و برای آرزوهایشان به آن ها دخلیل میبندند.
این شیوه بخشی از فرهنگ ما شده است.
آیا میتوان کاری کرد؟
بهداد. م
08.04.2017
________________________________________________________
توجه کنید . نوشتن یک ایمیل واقعی الزامی است . درغیر این صورت پیام
دریافت نمیشود.
|
